روزهای اول مدرسه

دخترکم این روزها صبح زود بلند میش با خوشحالی و مدرسه میری...خدا رو شکر فعلا ساعت زیاد مدرسه ناراحتت نکرده و کلا راضی هستی....اما من از مدرسه تون انتظارم بیشتر از این بود. فعلا به اون ایده الی که فکر میکردم نبود....اما یک کم برای قضاوت زوده....شایدم دیر...چون نمیتونم تغییری بدم....اگر تو راضی باشی و قسمت آموزش هم جبران بقیه ی بی برنامه گیهای مدرسه رو بکنه دیگه مشگلی نیست.... امروز سر ناهار زدی زیر گریه....وقتی دلیلش رو پرسیدم گفتی خانمت به همه جایزه داده اما فقط به تو نداده....زنگ زدم از همکلاسیهات پرس و جو کردم فهمیدم یکی از کتابها که همراه یک کارت پستال بوده به همه داده شده اما دقیقا یک دونه کم بوده و معلمت ظاهرا به خودش زحمت نداده برای تو توضیح بده. زنگ زدم با مدرسه و باهاشون هماهنگ کردم و گفتم که جریان چیه....اصلا دوست ندارم مثل این مامانایی که بچه هاشون لوسن مدام به مدرسه زنگ بزنم ....اما فکر کنم برای یک دختر کوچولوی 5 ساله که از ساعت 7.5 توی مدرسه ست تا 2 تحمل این موضوع خیلی سنگین بوده.... با تمام اینها باید صبر کنم ببینم با تمام تحقیقاتی که کردم آیا مدرسه خوب بوده یا نه مامانها یک سری مشکلات دارن که خدا رو شکر من ندارم....بچه هاشون صبح زود صبحانه نمیخورن...بد از خواب بلند میشن....دیر میخوابن....تایم مدرسه براشون زیاده....توی کلاس بهانه مادرشون رو میگیرند و از این جور مشگلات.... که خدا رو شکر من با و تو ندارم.... هر روز که از مدرسه میای ازت همه اتفاقهای مدرسه رو میپرسم ...اما زیاد یادت نمیمونه چرا؟ آخه من دوست دارم همه رو بدونم....البته خب اخلاقته دیگه. موقع رفتن مرتبی اما موقع برگشت شپلوووووووووو ولی من همیشه و همه جور عاشقتم. این روزها که ما هم با بابا بلند میشیم و سه تایی صبحانه میخوریم احساس میکنم زندگی قشنگتر از این حرفهاست.... بعد من میرم بارک ورزش....بعد کارهای خونه....بعد هم ناهار تا شما بیاید....البته شما رو خودم باید بیارم...خیلی چیزهایی که نگرانش بودم اصلا اتفاق نیافتاد.... و از چیزهایی که خیالم راحت بود...حالا.و......یک کم ناراحتم. در کل از اینکه میبینم آموزش دیدن انقدر برات لذت بخشه خوشحالم.